کودکی که آماده تولد بود نزد خدا رفت و از او پرسید:

می گویند فردا شما مرا به زمین می فرستید،

اما من به این کوچکی وبدون هیچ کمکی چگونه می توانم برای زندگی به آنجا بروم؟

خداوند پاسخ داد:در میان تعداد بسیاری از فرشتگان،

من یکی را برای تو در نظر گرفته ام، او از تو نگهداری خواهد کرد.

اما کودک هنوز اطمینان نداشت که می خواهد برود یا نه:

اما اینجا در بهشت، من هیچ کاری جز خندیدن و آواز خواندن ندارم

و این ها برای شادی من کافی هستند. خداوند لبخند زد:

فرشته تو برایت آواز خواهد خوان دو هر روز به تو لبخند خواهد زد

تو عشق او را احساس خواهی کرد و شاد خواهی بود.

کودک ادامه داد: من چگونه می توانم بفهمم مردم چه میگویند وقتی زبان آنها را نمی دانم؟..

خداوند او را نوازش کرد و گفت: فرشته تو،

زیباترین و شیرین‌ترین واژه هایی را که ممکن است بشنوی در گوش تو زمزمه خواهد کرد

و با دقت و صبوری به تو یاد خواهد داد که چگونه صحبت کنی.

کودک با ناراحتی گفت: وقتی می خواهم با شما صحبت کنم ،چه کنم؟

اما خدا برای این سوال هم پاسخی داشت:

فرشته ات دست هایت را در کنار هم قرار خواهد داد و به تو یاد می دهد که چگونه دعا کنی.

کودک سرش را برگرداند و پرسید:

شنیده ام که در زمین انسان های بدی هم زندگی می کنند،

چه کسی از من محافظت خواهد کرد؟ فرشته ات از تو مواظبت خواهد کرد ،

حتی اگر به قیمت جانش تمام شود.

کودک با نگرانی ادامه داد:

اما من همیشه به این دلیل که دیگر نمی توانم شما را ببینم ناراحت خواهم بود.

خداوند لبخند زد و گفت: فرشته ات همیشه درباره من با تو صحبت خواهد کرد

و به تو راه بازگشت نزد من را خواهد آموخت،گر چه من همیشه در کنار تو خواهم بود.

در آن هنگام بهشت آرام بود اما صداهایی از زمین شنیده می شد.

کودک فهمید که به زودی باید سفرش را آغاز کند.

او به آرامی یک سوال دیگر از خداوند پرسید:

خدایا !اگر من باید همین حالا بروم پس لطفآ نام فرشته ام را به من بگویید..

خداوند شانه او را نوازش کرد و پاسخ داد:

نام فرشته ات اهمیتی ندارد،

می توانی او را مـادر صدا کنی

دلـــت کـه گـرفــت ،

ديگر مـنـتِ زميـــن را نــکـش !

راهِ آسمـان بـاز است ...

پر بکش !

او هميشه آغوشش باز است ،

نگفته تو را مي خواند ...

راننده اتوبوس واحد هم که باشی میتونی نمازت رو اول وقت بخونی

اول و آخر عشق... مهدی صاحب الزمان (عج)

کار جنون ما به تماشا کشیده است...گفتم توهم بیای وتماشای ما کنی

آتشي نمى سوزاند "ابراهيم" را ،

و دريايى غرق نمي کند "موسى" را ؛

کودکي، مادرش او را به دست موجهاى "نيل" مي سپارد ،

تا برسد به خانه ي فرعونِ تشنه به خونَش ؛

ديگري را برادرانش به چاه مى اندازند ،

سر از خانه ي عزيز مصر درمي آورد !

مکر زليخا زندانيش مي کند ،

اما عاقبت بر تخت ملک مي نشيند...

از اين "قِصَص" قرآنى هنوز هم نياموختي؟!

که اگر همه ي عالم قصد ضرر رساندن به تو را داشته باشند ،

و خدا نخواهد ؛

نمي توانند ...

او که يگانه تکيه گاه من و توست !

پس ؛

به "تدبيرش" اعتماد کن ،

به "حکمتش" دل بسپار ،

به او "توکل" کن ؛

و به سمت او "قدمي بردار" ،

مطمـئن باش که خداوند تو را عاشقانه دوست دارد ؛

چون در هر بهار برايت گل مي فرستدو هرروز صبح آفتاب را به تو هديه مي کند ..

به ياد داشته باش که پروردگار عالم با اين که مي تواند در هر جائي از دنيا باشد ،

قلــب تو را انتخاب کرده و تنها اوست که هر وقت بخواهي چيزي بگوئي ، گوش مي کند ...

مخاطب خاص من خیلی تکه اصلا تو دنیا فقط یدونست

 چندین بار رابطم باهاش بهم خورده اما با بزرگواری منو بخشیده

هزاران بار رنجوندمش اما هیچی بهم نگفته

هر وقت اراده کنم در دسترسه

هر وقت باهاش تنها میشم کلی حال میکنم

  به امید ظهورت مولایم

                                      یکی از منتظران دل خسته ات

مهربان همیشگی بخشنده سلام

میخواهم باتو رفیق باشم اجازه هست؟

"میخواهم قلبم خانه ی امن محبت تو باشد"

میخواهم کلید گشایش این در کوچک به دست خودت باشد"

من میدانم از قلبم که وارد شوی  در روحم"جسمم"زبانم

و تمام جوارحم جریان خواهی یافت"

نه نشد""""" خدا دارم خیلی رسمی درد دل میکنم خودم خوشم نیومد

اجازه هست کمی خودمانی تر حرف بزنم؟؟

مهربون من دلم شدید از این قفس تنگ وتاریک گرفته خسته ام

به اندازه ای که دوس دارم لحظه ای

سر بر دامان عطو فت تو بگذارم"

 مهربانم میدانم دنیا را تنگ و تاریک آفریده ای که گاهی دلم بگیرد

و  سری  به  آسمان  دریایت بزنم و

هوای عوض کنم تا بلکه فراموش ذهن کوچکم نشود

که من یک مهربان همیشکی دارم که لحظه ای

 مرا فراموش نخواهد کرد "آی مهربون

خدای که میدانی چقدر دوستت دارم دلم برای اینکه یک بنده ی

 خوب باشم تنگ است.........

کاری کن که تنها تو را دریابم